De afgelopen maanden had ik geen motivatie om een nieuwe blog te schrijven en was ik aan het genieten van het prachtige Ghana.

In oktober zijn Paul en mama langs gekomen om een kijkje te nemen in mijn leven hier. Ze hebben mijn collega's, baas en mijn gastgezin ontmoet en werden hartelijk ontvangen. Daarnaast hebben we diverse plaatsen in het zuiden bezocht, zoals slavenfort, natuurpark, cacao plamtage, school, kente weverij en diverse markten. Mijn hoogtepunt van deze rondreis is het slapen in de boomhut in een tropisch regenwoud. Wat een leuke verrassing om de kaarten en brieven te krijgen. Dank hiervoor!

Naast de revalidatiekliniek is er een ziekenhuis en een orthopedische werkplaats op mijn project. De afgelopen tijd heb ik de verschillende afdelingen bezocht. Daar heb ik onder andere een bevalling gezien om half negen ochtends. Door al mijn ziekenhuis ervaringen in Ghana weet ik dat er een groot verschil is tussen dit ziekenhuis en een prive ziekenhuis op het gebied van hygiëne.

Het grootste gedeelte van mijn werk op het project bestaat uit het behandelen van de kinderen met een lichamelijke handicap. Daarnaast ben ik suggesties aan het inbrengen hoe de kwaliteit van de revalidatiekliniek omhoog gaat. Gelukkig zijn ze bereid om te veranderen, maar alles gaat in ghanees tempo.

Op het project willen ze meer fysiotherapie, ergotherapie en logopedisten vrijwilligers. Deze beroepen staan nog in de kinderschoenen in Ghana. Daarom willen ze vrijwilligers vanuit Europa om meer kennis te krijgen. Om erachter te komen of de Nederlandse overheid ons hierbij kan helpen, hebben we (hoofd fysiotherapie, baas revalidatiecentrum en baas Salvation Army Ghana) gesprek gehad met de Nederlandse ambassadeur in Ghana. Vooraf aan dit gesprek heb ik verschillende hoge bazen van de Salvation Army Ghana ontmoet in het hoofdkantoor.

Afgelopen donderdag was er een bijeenkomst met alle hoge bazen en het personeel, omdat het gerenoveerde huis van de dokter klaar is. Deze bijeenkomst bestond uit zingen, bidden, heleboel toespraken en natuurlijk het huis bekijken. Een ochtend vullend programma.

Ondertussen heb ik meer vrijwilligers leren kennen en maken we regelmatig uitstapjes.

De laatste weken ga ik erg genieten van mijn het mooie land, mijn fantastische gastgezin, vrienden, collega's en het project. Wat is dit een fijne plek om te leven en ik zou hier zelfs kunnen wonen. Ik waardeer het zo om te leven in het moment, hierdoor geniet ik nog meer!